İnsan-ı Kamil’e Ulaştıran Uzun İnce Çizgi…
Av. Sedat Çetinkaya
İnsan, genetik varlığına yüklenen yaşam enerjisinin kaynağı olan ruhuyla, alemlerin Rabbi olan sonsuz kudret sahibi Yüce Allah’a vekil olma sıfatına mazhar olmuş çok kıymetli bir varlıktır. Ancak bu mazhariyet yolu her insan için açık olsa da herkesin bu mazhariyete kavuşabildiğini söyleyebilmek de mümkün değildir.
İnsan’ın , Allah’a vekil olmayı hak edebilecek kamil bir varlığa dönüşerek, evrende tasarruf yetkisine sahip olabilmesi ve vadedilmiş Cennet’lerde mutlak bir güven içinde sonsuz bir yaşam sürebilmesi için bazı değerlerle donanması gerekmektedir.
Öncelikle insanın, yaşam adı verilen tekemmül etme sürecinde, evrendeki yerini çok iyi analiz etmesi ve eskilerin deyimiyle kendini bilmesi gerekmektedir. Bu kendini bilme durumu, özellikle yaratılış amacını ve yaşam gayesini bilmeyi de içermektedir.
Her insan ; duyguları, düşünceleri, hayalleri, arzuları, pişmanlıkları, kederleri, fedakarlıkları, çabası, yaptıkları ve yaşamına giren tüm verilerle apayrı bir dünyadır. Ve işte Yüce Allah, insanı yaratırken onun bu dünyasına ortak olmayı, onun yaşadıklarını, seçimlerini ve tam anlamıyla ifade etmek gerekirse hayatını görmeyi istemiş ve böylece kendi varlığına ait isimlerin tecellilerini insan yaşamında seyretmeyi irade etmiştir.
İnsan, kendisine şah damarından yakın olduğunu bildiren Allah ile bu bağlantısının bilincine ulaştığında, genetik yapısının ortaya çıkardığı maddi bedeninden kaynaklanan hayvani ve hayvani dürtüleri ıslah etmesi gerektiğinin de farkına varacaktır.
Çünkü ondan güzel davranışlar bekleyen ve her daim onunla birlikte olan bir Rabbi olduğunu bilen bir insanın, onun vekili sıfatına haiz olabilmek için onurlu bir yaşam modelinin dışına çıkabilmesi de mümkün olmayacaktır.
Burada sorulması gereken soru, insanın bu onurlu yaşam modelinin ne olduğu olmakla birlikte bu soruya cevap verirken, öğretilmiş gerçekliklerin ya da içinde bulunulan yaşam biçiminin dayattığı algıların oluşturduğu bilinç dünyasından bağımsız olarak düşünme zaruretinin bulunduğunun gözden kaçırılmaması gerektiğini de önemle belirtmek isterim.
Kendini , evrendeki yerini ve yaratılış amacını bilen akıl- muhakeme ve irade sahibi insan, evrenin yaratıcısı olan Allah’ı da bilecek, yaşamında belirli ilkeler dahilinde hareket etmesi gerektiğinin aksi takdirde Allah’a vekil olamayacağının ve yaratıcısının hoşnutsuzluğunu celbedeceğinin de farkına varacaktır.
BİR KERE İMAN SAHİBİ İNSAN ;
• Her daim alçak gönüllü ve kibirden uzak olmak durumundadır.
• Merhamet sahibi olmalıdır.
• Canlıların yaşadığı her durumun, Allah’ın iradesinin bir görünümü olduğunun farkındalığıyla tahkir edici eleştiri yapmama olgunluğuna ulaşmalıdır.
• Her şeyin Allah’ın iradesinin bir tecellisi olduğunu bilincinden hareketle, kıskançlık duygusundan uzaklaşmalıdır.
• Başkaları hakkında konuşmamayı, sır tutmayı ve gerekli olduğu ölçüde konuşmayı öğrenmelidir.
• Hatalarının sayılamayacak kadar çok, olumlu işlerinin ise hemen hemen hiç olmadığı fikrinden kaynaklı bir yönelimle her daim pişmanlık duygusu içinde olmalıdır.
• Yaratıcısının varlığının yüceliğini yaşatır ve ilan eder şekilde her daim fikren zikir halinde bulunmalıdır.
• Hiçbir davranışında ve düşüncesinde, aşırılığa tevessül etmeyen bir tarza sahip olmalıdır.
• Her zaman ahlak sınırları içinde bulunmalı hatta ahlak hususunda ileri davranışlar sergilemeyi başarabilmelidir.
• Fedakar olmalı, haksızlığa karşı durma cesaretini gösterebilmelidir.
• Mesele Allah’ı , peygamberini ve dinini savunmak olduğunda, hiçbir sınır tanımaksızın ve tek başına dünyaya karşı tavır alabilmelidir.
• Bilinçli bir zulme hiçbir şekilde taraf olmamalı, hiçbir şeyden korkmadığı kadar zulümden korkmalıdır.
• Her davranışı ve düşüncesiyle ilgili olarak, objektif koşullar dahilinde hesap verebilirlik bilincini asla yitirmemelidir.
• Sadece Allah’tan istemeli, sabır, şükür ve tevekkül halini hiçbir şart altında terk edip isyankar yaklaşımların inkara sürükleyen sahte korumasına sığınmamalıdır.
• Haram hiçbir kazancın ne bu dünyada ne ahir hayatında kendisine bir yarar sağlamayacağını hiçbir zaman aklından çıkarmamalıdır.
• İradi bir yaklaşımla başka varlıkların haklarına girmemeli, gücü yettiğince bu hakları gözetmelidir.
• Yaratılmış tüm varlıkların yaşamına karşı saygı içinde olmalı, yaşamın her alanında başka varlıklara zarar vermeme bilincini taşıyabilmelidir.
• Düşünmenin, muhakeme etmenin, ilim sahibi olmanın, Allah’a teslimiyetin ve ifa edilmeye gayret edilmiş kulluğun, kendisini daha ileri bilinç formlarına ulaştırabilecek tek yol olduğunu idrak etmelidir.
KISACA SÖYLEMEK GEREKİRSE İMAN SAHİBİ İNSAN ;
İSLAM DİNİNİN ÇİZDİĞİ SINIRLAR, PEYGAMBERİMİZİN YAŞAMININ ÖĞRETTİKLERİ, AKIL VE RUH BİLEŞKESİNİN OLUŞTURDUĞU BİLİNÇ DAHİLİNDE YAŞAYARAK, KENDİSİNİ KAMİL İNSANA ULAŞTIRACAK DOĞRU YOL ÜZERİNDE BULUNABİLECEĞİNİ HİÇBİR ZAMAN UNUTMAMALI, BU YOLUN DIŞINDA KENDİSİNE HOŞ GELEN BOŞ YOLLARA SAPMAMA İRADESİNİ DE ORTAYA KOYABİLMELİDİR. AKSİ TAKDİRDE MAHİYETİNİ HAYAL BİLE EDEMEYECEĞİ VE KAÇAMAYACAĞI ŞİDDETLİ BİR AZABIN KENDİSİNİ KUŞATACAĞINI DA BİLMELİDİR...
İNKARCI İNSANININ DURUMUNA GELİNCE, O GAFİL VARLIK ; KAMİL İNSAN OLMA İLE İLGİLİ SÜRECE HİÇBİR ZAMAN DAHİL OLMAMIŞTIR VE BU NEDENLE BAŞTAN KAYBETTİĞİ İÇİN EBEDİ HAYATIN MEVZU OLDUĞU BİR VARLIK ALANINA İLİŞKİN OLARAK BİR HAK TALEBİ OLAMAYACAĞI GİBİ BİR BEKLENTİSİ DE OLAMAYACAKTIR…
ALLAH'IN ZAMANLARI AŞAN MUTLAK VAADİ KARŞISINDA İNKARCILARIN SÖYLEMLERİ , SUYA YAZILMIŞ YAZI GİBİ DEĞERSİZ VE BOŞ HÜLYALARDAN İBARET SAFSATALAR OLARAK TANIMLANACAK VE DEĞER BULACAKTIR...